به نقل از «ایسنا»

هم‌راستایی مریخ و اورانوس در یک مقارنه نادر

تاریخ انتشار: ۹ مرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۶۳۵۲۸۱

مریخ و اورانوس در یک "مقارنه سیاره‌ای" نادر اوایل روز دوشنبه در یک راستا قرار می‌گیرند. این فرصتی نادر برای دیدن سیاره سرخ و سیاره سبز در یک میدان دید است.

به گزارش ایسنا و به نقل از لایوساینس، اوایل روز دوشنبه سیارات مریخ و اورانوس تنها در فاصله‌ای به اندازه دو برابر عرض یک ماه کامل از هم قرار می‌گیرند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

آن‌ها مقارنه سیاره‌ای نادری را در صورت فلکی بره تجربه خواهند کرد. این فرصتی نادر برای رصد سیاره کم نور اورانوس است، که معمولاً یافتن آن در آسمان شب دشوار است و البته که می‌توان به تماشای مریخ درخشان نشست. با استفاده از یک دوربین شکاری می‌توان هر دو سیاره را تماشا کرد.

در حقیقت مریخ و اورانوس به هم نزدیک نخواهند شد. در واقع، آنها حدود ۱.۶ میلیارد مایل(۲.۶ میلیارد کیلومتر) از یکدیگر فاصله خواهند داشت، اما در ساعات اولیه روز دوشنبه، اول اوت، آنها در یک میدان دید در آسمان شب ظاهر می‌شوند.

کی مقارنه مریخ و اورانوس را تماشا کنیم؟

نزدیک‌ترین لحظه مقارنه با توجه به مکان دقیق شما متفاوت خواهد بود، اما دوشنبه شب و اوایل روز پس از آن، منظره فوق‌العاده‌ای از مریخ و اورانوس در کنار هم قابل رویت است. آنها همراه با یکدیگر حوالی نیمه شب به وقت محلی از سمت شرق طلوع خواهند کرد و در نیمکره شمالی دیده می‌شوند و تا حدود دو ساعت قبل از طلوع خورشید در ارتفاعات جنوب شرقی قابل مشاهده خواهند بود.

حوالی ساعت ۱:۰۰ بامداد به آسمان نگاه کنید. نزدیک‌ترین مقارنه اوایل روز دوشنبه و سه شنبه رخ می‌دهد.

چگونه مقارنه مریخ و اورانوس را تماشا کنیم؟

اگرچه از نظر فنی برای برخی از ستاره‌شناسان این امکان وجود دارد که اورانوس را با چشم غیرمسلح در شرایط کاملاً تاریک ببینند، اما استفاده از دوربین‌های شکاری یا تلسکوپ‌های کوچک شرایط بسیار بهتری فراهم می‌کند. دوربین‌های شکاری هر دو سیاره را در یک میدان دید نشان می‌دهند. مریخ مایل به قرمز و اورانوس به رنگ سبز-آبی به نظر می‌رسد.

گزینه دیگر تماشای پخش زنده اینترنتی آن توسط پروژه تلسکوپ مجازی Virtual Telescope Project است که آن را به صورت زنده از طریق تلسکوپ رم در ایتالیا در ساعت ۹ شب به وقت منطقه زمانی شرقی در روز دوشنبه(۰۵:۳۰ روز سه‌شنبه به وقت ایران) پخش می‌کند.

چرا مریخ از اورانوس درخشان تر است؟

روشنایی دو سیاره در زمان مقارنه یکسان نخواهد بود. مریخ با نزدیک‌تر شدن به زمین در حال درخشان شدن است و در روز دوشنبه با قدر ظاهری ۰.۲ می‌درخشد که درست شبیه به یک ستاره روشن است. این سیاره حدود ۱۳۰ میلیون مایل(۲۰۸ میلیون کیلومتر) از زمین فاصله خواهد داشت. این بسیار نزدیک‌تر از غول یخی بزرگ اورانوس است که ۲ میلیارد مایل(۳.۲ میلیارد کیلومتر) از زمین فاصله دارد و با قدر ظاهری ۵.۸ می‌درخشد.

قدر ظاهری مقیاسی عددی از روشنایی ستارگان از دید ناظر در زمین است. هرچه مقدار آن کمتر باشد ستاره پر نورتر دیده می‌شود.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: مريخ اورانوس مقارنه مریخ و اورانوس روز دوشنبه اوایل روز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۶۳۵۲۸۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

امید برای یافتن حیات در زیر مریخ زنده شد 

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از اینترستینگ اینجینیرینگ، در آتاکاما که به عنوان خشک‌ترین بیابان سوزان جهان شناخته می‌شود، خورشید بی امان می‌تابد و وجود حیات غیرقابل تصور به نظر می‌رسد.

محققان یک گروه انعطاف پذیر از باکتری‌ها را در «دره یونگی» «Yungay Valley» بسیار خشک یافتند. این کلونی میکروبی کاملا از جهان سطحی جدا شده است. از نظر دانش پژوهان، این عمیق‌ترین بررسی میکروبی و کشف حیات میکروبی در خاک‌های آتاکاما تا به امروز است.

اشکال پیچیده‌تر حیات، برای زنده ماندن در شرایط بسیار خشک صحرای آتاکاما تلاش می‌کنند. با وجود محیط خشن، زندگی میکروبی، در خاک شور و غنی از سولفات صحرا رشد می‌کند. این شرایط، محیط منحصر به فردی را برای زندگی برخی از انواع میکروارگانیسم‌ها فراهم آورده است.

میکروب‌ها قبلا در این منطقه بیابانی تا عمق ۲.۶ فوت (۸۰ سانتیمتر) ثبت شده بودند. محققان می‌گویند تصور می‌شود ۸۰ سانتیمتر اولیه خاک، پناهگاه احتمالی در برابر نور شدید UV خورشید باشد، جایی که ممکن است مقداری آب پیدا شود.

با این حال، دانشمندان این مسئله را مطرح کرده اند که آیا میکروب‌ها می‌توانند در لایه‌های عمیق‌تر خاک زنده بمانند یا خیر. برای بررسی این سوال، «دیرک واگنر» «Dirk Wagner» و همکارانش نمونه‌های خاک عمیق زیرسطحی را از بخش دره یونگی صحرا جمع آوری کردند. آنها برای کشف این زیست کره پنهان، از یک شیوه استخراج جدید استفاده کردند تا مطمئن شوند DNA به دست آمده از موجودات زنده است.

دانش پژوهان کشف کردند که حیات میکروبی از عمق ۶.۶ فوت (۲۰۱ سانتیمتر) تا دستکم عمق ۱۳ فوت (۳۹۶ سانتیمتر) زیر سطح بیابان گسترش می‌یابد.

انواع میکروب‌های کشف شده 

میکروب‌های شاخه سفت پوستان (فیرمیکوت ها) در ۸۰ سانتی متر بالایی رسوبات دریاچه خشک (پلایا) شایع بودند. پایین‌تر ۲۰۰ سانتیمتر، جمعیت میکروبی مشخصی مشاهده شد که تحت سلطه اکتینوباکتری‌ها بود.

این گروه، باکتری‌هایی را از شاخه سفت پوستان یافتند که در برابر نمک زیاد مقاوم هستند و در محیط با اکسیژن کمتر رشد می‌کنند. اکتینوباکتری‌ها در شرایط سخت مختلفی از جمله قطب شمال و سایر زیستگاه‌های شور زندگی می‌کنند.

چگونگی زنده ماندن میکروب‌ها در این اعماق زنده

در طول تجزیه و تحلیل ژنتیکی جوامع میکروبی، برخی از باکتری‌ها شباهت‌های ژنتیکی را به دو گونه خاص نشان دادند: «ژئودرماتوفیلوس پولوریس» «Geodermatophilus pulveris» و «مود استوباکتر کاسرسی» «Modestobacter caceresi» که هر دو نوع باکتری به شاخه اکتیونوباکتر تعلق دارند.

دانش پژوهان می‌گویند این جامعه از باکتری‌ها [اکتینوباکتری‌ها]ممکن است ۱۹ هزار سال پیش، قبل از دفن شدن توسط رسوبات پلایا، در این خاک ساکن شدند و این فرضیه را مطرح کرده اند که این جامعه می‌تواند برای یک مسافت نامحدود به سمت پایین حرکت کرده باشد که نشان دهنده یک زیست کره عمیق قبلا ناشناخته در زیر اَبَرخشک‌ترین بیابان جهان است.

محققان در پاسخ به این سوال که چگونه این کلونی میکروبی می‌تواند در چنین اعماق زیادی رشد کند، می‌گویند این کار را با به دست آوردن آب از سنگ گچ معدنی انجام داده اند.

پیامد‌های این کشف بسیار فراتر از زمین است. صحرای آتاکاما با زمین‌های بایر و بی جان خود شبیه یک منظره از مریخ است. یک احتمال وسوسه انگیز در زیر خاک مریخ وجود دارد: رسوبات گچ، مشابه آنچه در آتاکاما کشف شد، که می‌تواند آب را برای حیات میکروبی فراهم کند.

نتایج این مطالعه در مجله PNAS Nexus منتشر شده است.

انتهای پیام/